مادر شهید گمنام که باشی به وقتهای کثیر دلتنگی، کمد لباسهای فرزند را باز میکنی و با چشمانی پراشک به
لباسهای پاره ی تنت خیره میشوی...
مادر شهید گمنام که باشی ، خود را با درآغوش گرفتن لباس های او آرام میکنی ...