زوروی دسته:
نیرویی که دور از چشم دیگران و بچه های دسته ظروف غذا را می شوید، ظروف آب را آب می کند و سنگر و چادر را نظافت می کند ؛ به نحوی که هیچ وقت هیچ کس نمی داند که این کارها به وسیله چه کسی انجام شده است. کنایه از اینکه مثل زورو سر بزنگاه حاضر می شود، کارش را می کند و بعد دوباره غیبش می زند.
افقی برگشتن؛
وقتی کسی به منطقه اعزام می شد، با پاهای خودش می رفت(به صورت عمودی) و وقتی شهید می شد، به صورت درازکش او را از جبهه(به صورت افقی) به شهر برمی گرداندند. این اصطلاح مترادف با شهید شدن بود.
آقا گل؛
در جبهه وقتی می خواستند یکی از برادران را که نام او را نمی دانستند صدا کنند، می گفتند: آقا گل! آقا گل! و یا به عبارتی مثل: "آقا برادر!"، "اخوی برادر" و "#برادر" و نمی گفتند: ببین، چیز، فلانی، آقا و از این قبیل حرف ها که پشت جبهه معمول بود.
بچه های الهی قلبی محجوب؛
کسانی که دائم در حال راز و نیاز و استغاثه با خدا بودند، افراد بسیار کم حرف، کم غذا و آرام و بی آزار، آن قدر که گویی مصداق قلبی محجوب بودند.
